پارچه پشمی و انواع آن

پارچه پشمی نوعی از پارچه است که از موی حیوانات مختلف تهیه شده است. درحالیکه اغلب افراد پشم را فقط مربوط به گوسفند می دانند، انواع مختلف از پشم سایر حیوانات مختلف به غیر از گوسفند نیز در دسترس است.

برای تولید پشم، تولیدکنندگان پشم حیوانات را چیده و آن را به صورت نخ تبدیل می کنند و سپس به شکل منسوجات تبدیل می شوند. پشم به داشتن دوام بالا معروف است و عایق گرما است؛ وابسته به نوع حیوانی که از آن برای تولید پشم مورد استفاده قرار گرفته، پارچه حاصل نیز دارای همان خاصیت عایق گرمای طبیعی است که حیوانات را در طول زمستان گرم نگه می دارد.

طی قرن ها، پشم و پنبه با یکدیگر در کسب رتبه اول دنیا رقابت داشته اند. امروزه، هر یک از آنها دارای موقعیت خاص خود هستند. درحالیکه پنبه کاملاً دارای سلولز گیاهی است، پشم 97 درصد پروتئین و 3 درصد چربی دارد که آن را برای کاربردهایی متفاوت از پنبه مناسب می کند.

پس از آنکه به صورت پارچه بافته شد، پشم دارای موج هایی خاصی به نام "کریمپ" است. این کریمپ ها منجر به خاصیت عایق گرما بودن پشم می شوند، که به این دلیل وجود دارد که پشم ضخیم به طو طبیعی هوا را مسدود می کند. برخی از انواع پشم دارای کریمپ بیشتری نسبت به سایرین هستند و هر چه تعداد کریمپ بیشتر شود خاصت عایق گرما بودن افزایش می یابد.

در مقایسه با پنبه و دیگر متریال های گیاهی، پشم به شدت ضد-اشتعال است. شعله ور نمی شود و در عوض وقتی در برابر حرارت قرار می گیرد پودر می شود. درنتیجه، این نوع از منسوجات در تهیه کالاهایی که باید خاصیت ضداشتعال داشته باشند توصیه می شود.

قبل از اهلی کردن، گوسفندان به جای پشم موی بیشتری داشتند. موی آنها، درنتیجه، به عنوان ماده ای برای تهیه منسوجات مناسب نبود. پس از اهلی شدن حدود 11000 سال پیش، با نژادهای خاصی ترکیب شدند و به تدریج پشم بیشتری تولید کردند.

شواهد اولیه مربوط به لباس های تهیه شده از پشم به حدود 4000 سال پیش از میلاد مسیح برمی گردد، اما این امکان وجود دارد که سابقه استفاده انسان ها از لباس های پشمی مربوط به 8000 سال پیش باشد. درحالیکه به نظر می رسد گوسفندان پشمی در حدود 4000 سال پیش از میلاد مسیح به اروپا وارد شدند، اما شواهد موثق تر نشان می دهند که این رویداد مربوط به 1500 سال پیش از میلاد مسیح است.

در کنار لینن چرم، پشم در امپراطوری روم بسیار مهم بود و این پارچه حتی در دوران قرون وسطی نیز اهمیت بیشتری پیدا کرد. در حدود 1200 سال پس از میلاد مسیح، تولید پشم بخش بزرگی از اقتصاد ایتالیا شد.

Medici یکی از خانواده های معروف در ایتالیا، کل ثروت خود را از تولید پشم بدست آورد. با آغاز رنوسانس، تولید پشم به بقیه نقاط اروپا نیز راه یافت اما پس از دوره استعمارگری اروپا گوسفندان پشمی را به سایر قاره ها صادر کرد.

پس از آنکه انگلیس گوسفند را به استرالیا وارد کرد، مسیر پشم دنیا به شدت تغییر کرد. با داشتتن چراگاههای عظیم، تعداد گوسفندان استرالیا طی چند دهه بشدت افزایش یافت و باعث شد استرالیا و نیوزیلند از تولیدکنندگان اصلی پشم محسوب شوند.

با اختراع الیاف مصنوعی، تقاضای جهانی برای پشم به شدت کاهش یافت. با این حال، ابداعات در حوزه تولید پشم متوقف نشد. پشم سوپر یکی از انواع پشم است که در ماشین لباسشویی قابل شستشو است و امکان خشک کردن آن با خشک کن وجود دارد. یک شرکت ژاپنی در سال 2007 یک نوع کت و شلوار پشمی تولید کرد که می توان آن را زیر دوش شست و در کمتر از چند ساعت خشک کرد.

مراحل ساخت پارچه پشمی:

تولید پشم با مرحله پشم چینی حیوانات شروع می شود. برخی از حیوانات هر سال یکبار پشم تولید می کنند و برخی دیگر چندین مرتبه در سال پشم تولید می کنند.

سپس، پشم های چیده شده تمیز می شوند و به صورت بغچه هایی در می آیند. روش های مختلفی برای جداسازی لانولین چرب در پشم خام وجود دارد، اما اغلب تولیدکنندگان بزرگ از مواد شیمیایی بدین منظور استفاده می کنند.

پس از آنکه الیاف پشم تمیز و مرتب شدند، حلاجی می شوند، فرآیندی است که طی آن پشم به الیاف بلندی تبدیل می شوند. این رشته های حلاجی شده به نخ تبدیل می شوند و پس از شستشوی پایانی، این نخ تبدیل به لباس و دیگر منسوجات پشمی می شود.

درنهایت، محصول نهایی ممکن است تحت فرآنیدهای مختلفی قرار بگیرد. مثلاً مرحله فولینگ، فرو بردن پشم در آب برای تهیه الیاف به هم پیوسته است و کربینگ یک فرآیند پایدار کردن الیاف است. درنهایت، تولید کنندگان پشم ممکن است این محصول را به منظور ضد آب رفتن تحت فرآیند خاص قرار دهند و در برخی موارد محصول نهایی را رنگ می شود.

مراحل تولید پارچه پشمی:

طی سالیان، انسان ها صدها راه برای استفاده از پشم یافته اند. درحالیکه پشم اساساً دارای کاربردهای مصرفی است، این ماده بدلیل دوام بالا و ضد حریق بودن دارای کاربردهای صنعتی می باشد.

درحالیکه پشم های دارای کیفییت بالا ممکن است برای تهیه لباس هایی که به طور مستقیم با پوست در ارتباط هستند به کار رود، اغلب برای تهیه لباس های خارجی و لباس هایی که در ارتباط مستقیم با پوست نیستند به کار می رود. برای مثال، بیشتر لباس های رسمی از پارچه پشمی تهیه شده اند و این پارچه برای تهیه پلیور، کلاه، دستکش و سایر اکسسوری ها و لباس ها کاربرد دارد.

کشورهای تولیدکننده پشم:

براساس گزارش World Atlas، استرالیا 25 درصد از پشم دنیا را تولید می کند، درواقع بزرگترین تولیدکننده پشم در دنیا است. چین، که دارای یکی از بزرگترین بازارهای منسوجات است، 18 درصد کل پشم دنیا را تولید می کند. آمریکا با تولید 17 درصد در رتبه سوم قرار دارد و پس از آن نیوزیلند با تولید 11 درصد از پشم دنیا در رتبه 4 جهان قرار می گیرد.

قیمت پارچه پشمی:

سازمان Australian Wool Innovation Limited در استرالیا قیمت پشم به ازای هر کیلوگرم را به صورت هفتگی اعلام می کند. می توان از این گزارش برای محاسبه قیمت کنونی پشم استرالیایی استفاده کرد. در حال حاضر، پشم خالص استرالیایی دارای قیمت 19.6 دلار به ازای هر کیلوگرم است.

پشم دارای قیمتی به مراتب بالاتر از پنبه است، که رقیب اصلی آن محسوب می شود. همچنین از بیشتر الیاف های مصنوعی جایگزین خود نیز گرانتر است. پشم همچنین دارای مزایای خاصی است که در نمونه های مصنوعی یافت نمی شود.

انواع مختلف پارچه پشمی:

پشم دارای انواع مختلفی است و همه آنها از گوسفند تهیه نمی شوند:

• پشم مارینو:

پشم مارینو یکی از رایج ترین انواع پشم است. بخش بزرگی از گوسفندان مارینو از نژاد استرالیایی هستند و پشم گوسفند مارینو را می توان برای تهیه انواع مختلف لباس و صنعت به کار برد.

این نوع از پشم دارای قطر کمتر از 20 میکرون است که آن را تبدیل به یکی از نرمترین نوع پشم کرده است. درحالیکه گوسفند مارینو در اصل بومی اسپانیا بوده است، به ندرت تولید پشم در اروپا اتفاق می افتد. از آنجائیکه پشم مارینو تا حدودی چرب است لازم است لانولین از سطح آن برداشته شود قبل از آن که از آن برای تهیه نخ استفاده شود.

• پشم کشمیری:

کشمیری یکی از گرانترین و لاکچری ترین نوع پشم است. این نام از منطقه کشمیر هند برگرفته شده است، که منطقه ای است که بزهای کشمیری در آنجا پرورش داده می شوند.

قطر مو در این نوع پشم کمتر از 18 میکرون است، کشمیری دارای نرمی به اندازه مارینو است. قیمت بالای پشم کشمیری، به این دلیل است که بزها حدود 150 گرم پشم در سال تولید می کنند، به همین دلیل تقاضا برای آن بالا است و از مطلوبیت بالایی برخوردار است.

• پشم موهر:

پشم موهر از بز آنقوره تهیه می شود، که دارای پشم ضخیم و مجعد است. درحالیکه امکان چیدن این نوع از پشم بدون آسیب به حیوان وجود دارد، اما صنعت موهر به برخورد غیراخلاقی با این حیوان بدنام هستند.

این نوع از پشم به دلیل مجعد بودن منجر به تولید منسوجات دارای کریمپ بالا می شود. در طول سال های بین 1970 تا 1980، موهر رایج شد و شهرنشین های خوش پوش از پلیورهای موهر و کفپوش های موهر استفاده می کردند، تا اینکه جنبش فعالان حقوق حیوانات شکل گرفت.

• پشم آلپاکا:

مردم آمریکای جنوبی هزاران سال آلپاکا را بخاطر پشم پرورش می دادند. آلپاکاهای جوان می توانند موهایی به اندازه 15 میکرون تولید کنند، اما زبری و سختی آن با افزایش سن آلپاکا افزایش می یابد، به همین دلیل موی آپاکاهای پیر قابل استفاده نیست.

چند نوع نژاد آلپاکا برای تولید پشم وجود دارد و آلپاکای سوری (Suri alpaca) یکی از بهترین انواع این الیاف طبیعی است. درحالیکه برخی از تولیدکنندگان از پشم خالص آلپاکا برای تولید لباس استفاده می کنند، بیشتر تولیدکنندگان این نوع از پشم را با انواع ارزانتر ترکیب می کنند تا بدون هزینه بالا از مزیت لَخت بودن این الیاف بهره ببرند.

• پشم شتر:

در اوایل قرن 20، استفاده از موی شتر رایج شد. پشم شتر عایق خوبی است، اما دوام کمتری از دیگر انواع پشم دارد. از آنجائیکه موی شتر تا حدودی سخت است، برای تهیه لباس هایی که با پوست در تماس است مناسب نیست.

• پشم خالص:

به این نوع از پشم، پشم بره نیز گفته می شود، پشم خالص اولین پشم چینی بره است.

• پشم آنقوره:

پشم آنقوره از نوع خاصی از خرگوش که دارای موی بسیار نرمی است تهیه می شود. این نوع از پشم بسیار گران است و این نوع از خرگوش ها اغلب در محیط مناسبی نگهداری نمی شوند.

• پشم وایکونا:

وایکونا در گروه آلپاکاها قرار می گیرد که بومی پرو می باشد. پشم وایکونا گرانترین پشم موجود است، که ناشی از حفاظت دولت پرو از این گونه در حال انقراض است.

• پشم لاما:

پشم لاما به طور کلی بسیار زبر است و نمی توان آن را در تماس مستقیم پوست قرار داد، اما برای تهیه لباس ها خارجی مناسب است. پرورش آن به ندرت دیده می شود.

• پشم کوییوییوت (گاو عنبر):

این نوع از پشم مربوط به نوع خاصی گاو بومی آلاسکا است. درحالیکه الیاف تهیه شده از این حیوان بسیار زبر است، 8 برابر بیشتر از پشم گوسفند خاصیت عایق گرمایی دارد، که آن را برای تهیه دستکش، کلاه و سایر لباس های زمستانی مناسب می کند.

اثرات زیست محیطی پارچه پشمی بر محیط زیست:

به این دلیل که پشم در گروه الیاف طبیعی قرار دارد، تأثیری بر محیط زیست ندارد. از آنجائیکه حیوانات تولیدکننده پشم می توانند آزادانه زندگی کنند و در برابر رفتار نامناسب قرار نمی گیرند، می توان پشم را به صورت پایداری تولید کرد.

با اینکه تولید پشم می تواند پایدار باشد، اما این بدان معنا نیست که تولید پشم همواره پایدار خواهد ماند. درحقیقت، بخش بزرگی از تولید پشم به صورت غیراخلاقی یا مضر برای محیط زیست و یا هر دو تولید می شود. برای دریافت حداکثر سود، اغلب تولیدکنندگان پشم اثری که صنعت تولید پشم می تواند بر محیط زیست داشته باشد را نادیده می گیرند، به همین دلیل یک فرآیند پایداری که بشر هزاران سال دنبال می کرده برای حیوانات و انسان ها مضر شده است.

برای مثال، سازمان مدافع حقوق حیوانات به نام PETA، گزارشات وحشتناکی در مورد صنعت پشم منتشر کرد. از آنجائیکه PETA یک سازمان آزاد است، ممکن است گزارش آنها دارای ابهاماتی باشد. برای مثال، مشخص نیست که آیا فرآیندهای روده ای گوسفندان برای محیط زیست بد است یا خیر؟

درست است که پرورش گوسفند منجر به آسیب و فرسایش خاک می شود. فضولات این حیوان می تواند آلودگی های آبی را به همراه داشته باشد، همچنین مواد شیمیایی که برای شستشوی گوسفندان استفاده می شود، که برای از بین بردن انگل ها استفاده می شود، اغلب وارد محیط زیست می شوند.

همچنین پرورش دهندگان گوسفند حیواناتی که تهدیدی برای گوسفند تلقی می شوند مثل گرگ و کانگورا را می کشند. تولید پشم حتی می تواند برای خود حیوان نیز آزاردهنده باشد، برای مثال، از زمان ایجاد سازمان هایی مثل PETA به بررسی وضعیت بزهای آنقوره پرداخته شد و حقایقی در مورد وضعیت نامناسب نگهداری انها فاش شد.

خرید پارچه پشمی : 

شهر پارچه انواع پارچه پشمی را به شما ارائه می کند. شما می تواند خرید اینترنتی پارچه را هم اکنون با راحت ترین فرآیند انجام دهید و کالای خود را درب منزل تحویل بگیرید

پارچه ایکات - هر آنچه در مورد پارچه ایکات باید بدانید

ایکات طرح پارچه ای است که از طریق فرآیند رنگرزی به نام چاپ مقاوم بدست آمده است که در آن تکنیک های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد تا بخش هایی از پارچه رنگرزی نشود. برخلاف این حقیقت که ایکات به طور سنتی در بسیاری از نقاط دنیا تولید می شود، این طرح با دنیای مد بین المللی عجین شده است.

تاریخچه پارچه ایکات:

با شروع شهرنشینی، مردم در سراسر جهان فهمیدند که آنها می توانند با استفاده از بستن نخ ها با طرح مورد نظر به یکدیگر و سپس رنگرزی آن لباس های زیبا و ظریفی تهیه کنند. زمان دقیق ابداع پارچه ایکات مشخص نیست، اما می توان آن را بخشی از فرهنگ مردم شرق آسیا، جنوب آسیا، خاورمیانه و اروپا دانست.

پارچه ایکات امروزه:

امروزه تولید پارچه ایکات با استفاده از دستگاههای اتوماتیک بسیار ساده تر شده است. اگرچه در گذشته باید الیاف را با دست در کنار یکدیگر قرار می دادند تا این پارچه را تولید کنند، پارچه یکسانی را می توان با استفاده از تکنولوژی و با کمترین هزینه تولید کرد.

اگر تا به حال پارچه رنگرزی شده پوشیده باشید، به احتمال 30 درصد آن پارچه ایکات بوده است. راههای زیادی برای رنگ کردن پارچه وجود ندارد، به همین دلیل فرهنگ های مختلف در برهه ای از تاریخ آن را کشف کردند.

ایکات در مقابل باتیک:

در هر دو روش گرهی و باتیک روش رنگرزی پس از بافت پارچه صورت می گیرد. اما در روش چاپ ایکات، قبل از آنکه نخ به پارچه تبدیل شود رنگرزی صورت می گیرد. درنتیجه، ظاهر آن متفاوت است.

مراحل تولید پارچه ایکات:

پارچه ایکات را می توان با هر الیافی که خوب رنگ می گیرد تهیه کرد. متریال های سنتی ایکات شامل ابریشم و پشم است، اما می توانید حتی از ریون، پلی استر و طیف گسترده ای از الیاف مصنوعی استفاده کنید.

پس از آماده سازی متریال اولیه، به شکل طناب های ضخیمی در می آیند و به صورت طرح خاصی رنگ می شوند. سپس، از هم جدا می شوند، و آماده بافتن می شوند. پس از بافت پارچه، طرحی مورد نظر نمایان می شود. مثل سایر منسوجات، می توان قبل از برش و دوختن ایکات را تحت عملیات های مختلف قرار داد.

کاربرد پارچه ایکات:

پارچه ایکات دارای کاربردهای مختلفی است:

لباس:

از بلوز گرفته تا شلوار روش رنگرزی ایکات در جاهای مختلفی استفاده می شود. ایکات در لباس های زنانه بیشتر کاربرد دارد.

اکسسوری:

شال، روسری و دستمال سر از کاربردهای رایج ایکات در اکسسوری است. البته، کفش، کیف پول و آیتم های دیگر ممکن است دارای طرح ایکات باشند، اما این طرح ها اغلب پرینت شده اند.

دکوری:

بالشت، ملحفه و کالای خواب اغلب دارای طرح ایکات هستند. ایکات در گذشته در تزئینات دیوار استفاده می شد و طرح های ایکات هنوز هم در دیوارها دیده می شوند و از محبوبیت خاصی برخوردار هستند.

کشورهای تولیدکننده پارچه ایکات:

بسته به نوع الیاف استفاده شده در این پارچه می توان مناطق تولید پارچه ایکات را این گونه تقسیم بندی کرد:

• بزرگترین تولیدکننده ابریشم:

هند بزرگترین تولیدکننده ابریشم در جهان است. درحالیکه بخش بزرگی از ابریشم در چین تولید می شود، هند همواره مرکز تولید ابریشم طبیعی بوده است.

• بزرگترین تولیدکننده پشم در دنیا:

استرالیا و نیوزیلند هر دو مرکز نگهداری میلیونها گوسفند هستند. از آنجائیکه وسعت استرالیا بیشتر است، می توان آن را به عنوان بزرگترین تولیدکننده پشم دانست.

• بزرگترین تولیدکننده نخ:

چین، آمریکا و هند بخش بزرگی از پنبه دنیا را تولید می کنند. در سال 2019، هند بزرگترین تولیدکننده این الیاف طبیعی شد.

• بزرگترین تولیدکننده الیاف مصنوعی:

چین بزرگترین تولیدکننده الیاف مصنوعی در دنیا است.

قیمت پارچه ایکات:

فاکتورهای مختلفی در تعیین قیمت پارچه ایکات تأثیر می گذارند:

متریال مورد استفاده:

ابریشم و پشم بالاترین قیمت و نخ دارای قیمت متوسط است. الیاف مصنوعی، ارزانترین گزینه هستند، که منجر به افزایش محبوبیت آنها شده است. اگرچه قیمت کمتر یعنی کیفیت پایین تر.

انواع بافت:

برخی از انواع ایکات پیچیده تر و زیباتر از سایر طرح ها هستند. هر قدر میزان کار بیشتری روی پارچه انجام شده باشد، قیمت بالاتری خواهد داشت.

کیفیت بافت:

راههای مختلفی برای بافت و رنگرزی ایکات وجود دارد. برخی از این تکنیک ها از روش سنتی تولید ایکات پیروی می کنند و برخی دیگر کاملاً به صورت اتوماتیک تولید می شوند. تولید عمده ایکات منجر به قیمت پایین تر محصول نهایی می شود.

انواع مختلف پارچه ایکات:

تفاوت ایکات مربوط به تفاوت بافت می شود:

• ایکات تار

در ایکات تار، نخ تار دارای رنگرزی طرح ایکات است و نخ پود دارای رنگ معمولی است.

• ایکات پود:

ایکات پود برعکس ایکات تار است، یعنی نخ پود دارای طرح ایکات و نخ تار به صورت معمولی رنگ شده است.

• ایکات دوگانه:

در طرح های ایکات پیچیده، هر دو نخ تار و پود دارای طرح ایکات هستند. فرآیند قرار گرفتن تار و پود در این مرحله بسیار سخت است، بنابراین این نوع از ایکات دارای قیمت بالاتری است.

• تفاوت های منطقه ای:

ایکات تقریباً در هر فرهنگی جایگاهی دارد. انواع مختلفی پارچه ایکات محلی موجود است.

اثرات زیست محیطی ایکات:

اثرات زیست محیطی بستگی به روش تولید دارد:

الیاف طبیعی:

اگرچه الیاف طبیعی هم می توانند آلودگی های زیست محیطی داشته باشند، اما به طور کلی اثرات آن نسبت به الیاف مصنوعی کمتر است. یکی از دلایل اصلی این تفاوت زیست تخریب پذیری الیاف طبیعی است؛ الیاف طبیعی در کمتر از 100 سال به محیط بازمی گردند. اما در خوشبینانه ترین حالت، دهها هزار سال زمان می برد تا پلاستیک حاصل از مواد پتروشیمی تجزیه شود.

در میان الیاف طبیعی پنبه بیشترین سطح آلایندگی را تولید می کند. امکان رشد پنبه به صورت ارگانیک و پایدار وجود دارد، اما پایداری هنوز در سراسر دنیا رایج نشده است. بیشتر کارخانه های تولیدکننده پنبه از سموم و آفت کش های شیمیایی استفاده می کنند زیرا آنها ارزانتر هستند و نتیجه این فعالیت ها بسیار وخیم خواهد بود. علاوه بر ورود آلاینده های سمی، روشهای تولید این چنینی می تواند آلاینده های سمی و فلزات سنگی را وارد خاک کنند، که منجر به انواع و اقسام بیماریهای عصبی در آینده خواهد شد.

از طرف دیگر، پشم و ابریشم آلودگی ندارد. تولید ابریشم به آفت کش و کود نیازی ندارد؛ از نظر تکنیکی، کرم ابریشم یک نوع آفت برای درخت توت محسوب می شود و این کرم ها رغیب دیگری ندارند.

انواع مختلفی پشم وجود دارد و برخی از آنها از بزها و خرگوش های خاصی هستند و ممکن است اصلاً پایدار نباشند. پشم مارینو، دارای فرآنید تولید ساده ای است و روش های پایدار تولید آن هم برای انسان و هم حیوان مفید خواهد بود.

الیاف مصنوعی:

احتمالاً به این دلیل که از قوانین طبیعی تخطی می کند، الیاف مصنوعی و محیط طبیعی هرگز با یکدیگر کنار نیامدند. کوههایی از زباله های پلاستیکی در سراسر دنیا تشکیل شده اند و حتی راهی اقیانوس ها شده اند و ما در حال نابودی سیاره خود با مواد پتروشیمی هستیم که می توانست کاربردهای فراوانی داشته باشد.

در اینجا می توانیم راههای مختلف تأثیر الیاف مصنوعی بر محیط زیست را ببینیم:

• ایزوله مولکولی: بیشتر مواد شیمیایی از نفت تهیه شده اند. در اغلب موارد، بقیه نفت پسماند است و معمولاً به طور نادرستی دفن می شود.
• سنتز: مولکول های شیمیایی ایزوله شده باید با یکدیگر متحد شوند تا تبدیل به الیاف شوند. این فرآیند دارای پسماند شیمیایی است.
• شستشوی الیاف: پس از آنکه مواد پایه تشکیل شد، به صورت الیاف تبدیل می شوند. این الیاف سپس با مواد شیمیایی مختلف شسته می شوند که اغلب به صورت نادرستی دفن می شوند.
• پس از تولید: پس از تولید مواد ضد اشتعال و دیگر مواد سمی بر روی پارچه ها اعمال می شود که همگی در گروه مواد بسیار سمی هستند.
• دور انداختن: منسوجات براساس مواد پتروشیمی هزاران سال در طبیعت باقی می مانند تا تجزیه شوند.

رنگ مورد نیاز:

پارچه ایکات با رنگ های ایمن و طبیعی رنگ می شوند و این مواد قابلیت زیست تخریب پذیری دارند. اگرچه، رنگ های تهیه شده از مواد پتروشیمی می توانند برای انسان و محیط بسیار سمی باشند.

اگر قصد خرید اینترنتی پارچه را دارید می توانید تنها با چند کلیک پارچه خود را درب منزل تحویل بگیرید. انواع پارچه تترون، فاستونی ، لینن و جوت در اختیار شما است و می توانید به راحتی کالای مورد نظر خود را بیابید

پارچه آکریلیک - روش تولید و کاربرد پارچه آکریلیک چیست

پارچه آکریلیک از یک پلیمر مصنوعی به نام اکریلونیتریل تهیه شده است. این نوع از پارچه از طریق واکنش نفت خام یا مواد بر پایه زغال سنگ با طیف گسترده ای از مونومرها تهیه می شوند، یعنی پارچه آکریلیک برپایه سوخت فسیلی هستند.

از آنجائیکه پارچه آکریلیک یکی از منسوجات با قابلیت تنفس پذیری پائین در جهان است، می تواند دارای کاربرد عایق گرمایی باشد. برای مثال، به طور گسترده در ابزارهای ورزشی استفاده می شود و گرمکن، هودی و شلوارهای ورزشی با جنس آکریلیک بسیار رایج است. اگرچه، نگرانی هایی وجود دارد که ممکن است آکریلیک سرطانزا باشد، بنابراین در استفاده از این پارچه احتیاط هایی وجود دارد.

درحالیکه پارچه آکریلیک ممکن است دارای حجم کمتری از دیگر مواد مصنوعی باشد، این پارچه باید دارای حداقل 85 درصد اکریلیک باشد تا آکریلیک شناخته شود. براساس ترکیباتی که در پارچه آکریلیک وجود دارد، پارچه نهایی دارای ویژگی های متفاوتی خواهند بود.

تاریخچه پارچه آکریلیک :

مثل سایر پارچه های مصنوعی، شرکت American DuPont اولین بار پارچه آکریلیک را گسترش داد. این شرکت قبلاً بخاطر تولید نایلون و محصولات پلی استری معروف شد و وقتی در سال 1940 پارچه آکریلیک ابداع شد، بازار آن را به عنوان یکی دیگر از محصولات موفق به شمار آورد.

 پارچه آکریلیک تا سال های پس از 1950 بشدت معروف شد. می توان گفت موفقیت DuPont در تولید پارچه مصنوعی در این موفقیت و پذیرش نقش داشته باشد؛ این شرکت قبلاً ابریشم را با نایلون و پنبه را با پلی استر جایگزین کرد، به همین دلیل پذیرش آکریلیک به جای پشم برای مصرف کنندگان ساده تر بود.

طی یک دهه، مزایای اکریلیک بیشتر ظاهر شد و این پارچه سهم بیشتری از پارچه را به خود اختصاص داد. امروزه، مصرف کنندگان و صنایع خوشبین هستند که پارچه مصنوعی در نهایت جای پارچه طبیعی را خواهد گرفت. به طور کلی، مصرف کنندگان در مورد اشتعال زایی آن نگران هستند، بویژه با در نظر گرفتن این حقیقت که، پشم از هر ماده دیگری خاصیت ضد اشتعال بیشتری دارد.

تا سال 1970، جنبش های محیط زیستی نظر افراد را در برابر پارچه مصنوعی تغییر داد و همزمان اطلاعاتی در مورد سمی بودن و سرطانزایی آکریلیک منتشر شد. درحالیکه محبوبیت پارچه مصنوعی در دهه های اخیر در آمریکا کاهش یافت، بازارهای نوظهور در آسیا و آفریقا منجر به ادامه تولید پارچه آکریلیک شده است.

از طرف دیگر،DuPont، دیگر بزرگترین تولید کننده آکریلیک نیست. دیگر شرکت ها در چین، هند، اندونزی و دیگر کشورهای آسیایی جایگزین این تولیدکننده شده اند. به طریق مشابه، تقاضای مصرف کنندگان آمریکائی در برابر تقاضای بازارهای نوظهور کم است.

شستشو پارچه آکریلیک

در نظر داشته باشید که آب بسیار سرد یا گرم می تواند به لباس های تهیه شده از پارچه آکریلیک آسیب بزند. درنتیجه، باید همیشه آن را با آب ولرم بشوئید. وقتی آکریلیک با آب سرد شسته شود، سفت و نامنعطف می شود وقتی با آب خیلی گرم شسته شود، ذوب می شود و به ماشین لباسشویی آسیب می زند.

اگرچه، پارچه آکریلیک بشدت در معرض گلوله شدن قرار دارند. اگر این پارچه با پارچه هایی که رنگ های متفاوتی با آن دارند شسته شود، لباسی دریافت می کنید که دارای پرزهایی همرنگ لباس آکریلیک شما شده است.

تهیه پارچه آکریلیک:

پارچه آکریلیک عموماً در بستری تولید می شوند که پارچه مصنوعی دیگر نیز در آنجا تولید می شود. برای شروع فرآیند تولید آکریلیک، polyacrylonitrile پلیمر اکریلونیتریل باید در یک حلال آبی با استفاده از تکنیک واکنشی به نام free radical polymerization تولید شود.

این پلیمر با استفاده از یک حلال شیمیایی قوی حل می شود و ماده ژله ای حاصل آماده گذراندن از یک اسپینر می شود تا پارچه آکریلیک حاصل شود. این پارچه غالباً در یک حلال یکسان سفت می شوند، که به آن اسپینینگ خیس می گویند.

اگرچه، یک فرآیندی به نام اسپینینگ خشک نیز می تواند مورد استفاده قرار بگیرد، که کارایی بالاتری دارد و دوستدار محیط زیست است. اسپینینگ خشک شامل خشک کردن حلال از طریق عبورجریانی از گاز گرم می باشد.

پارچه حاصل، سپس شسته، کشیده و موجدار می شوند تا از آن رشته های بلند، نازک که قابل تاباندن و به صورت نخ در آمدن را داشته باشد تولید شود. مثل سایر پارچه مصنوعی، مرحله کشیدن برای بدست آوردن پارچه قابل استفاده نهائی ضروری است؛ فرآیند کشیدن پارچهی مثل آکریلیک باعث بلند شدن آن می شود که منجر به کاهش هزینه و درنتیجه کارایی بالاتر تولید خواهد شد.

پس از آنکه پارچه آکریلیک به نخ تبدیل شدند، دور بوبین هایی پیچیده می شوند و به سمت تولیدکنندگان منسوجات ارسال می شوند. این تولیدکنندگان نخ های آکریلیک را برای تهیه لباس یا در بسیاری از محصولات دیگر استفاده می کنند یا حتی ممکن است تغییرات کوچکی در آن بدهند و آنها را به عنوان مواد اولیه برای مصارف بافندگی سرگرمی بفروشند.

تولید این پارچه هم در مرحله تولید گیاه و هم تولید منسوجات نیاز به فرآیندهای مختلف رنگرزی و استفاده از مواد شیمیایی دارد. برای مثال، استفاده از مواد ضد اشتعال برای پارچه آکریلیک ضروری است؛ بدون انجام این مراحل، استفاده از آکریلیک بشدت خطرناک است.

استفاده از پارچه آکریلیک:

از آنجائیکه پارچه آکریلیک طوری طراحی شده است که شبیه پشم است، بنابراین کاربردهایی مشابه پشم را دارد. برای مثال، تولیدکنندگان لباس از پارچه آکریلیک در تهیه پلیور، دستکش بوکس، دستکش، شلوار، هودی و انواع و اقسام لباس های زمستانی استفاده می کنند. بعلاوه، آکریلیک یک متریال محبوب برای تولید فرش، رومبلی، قالیچه و دیگر محصولاتی که در گذشته از پشم برای تهیه آن استفاده می شد محسوب می شود.

درحالیکه آکریلیک بسیار به پشم شباهت دارد، می توان از طریق تغییر مکانیزم ریسندگی ویژگی های سایر پارچه ها مثل نخ را نیز داشته باشد. تولیدکنندگان می توانند آکریلیک هایی که شبیه خز هستند و در پوشاک قابل استفاده هستند را جایگزین انواع دیگر کنند.

پارچه آکریلیک یکی از جایگزین های پارچه کربن است، که در صنایع مختلف کاربرد فراوانی دارد. درغیراینصورت، پارچه آکریلیک در صنعت کاربرد چندانی ندارد؛ درحالیکه این پارچه دوام بالایی دارد، خاصیت اشتعال زایی این پارچه باعث شده که نتواند در صنایع مختلف به کار گرفته شود.

یکی از کاربردهای پارچه آکریلیک در بافندگی است. درحالیکه اغلب افراد که به این کار اشتغال دارند پشم را بدلیل کیفیت بالاتر ترجیح می دهند، بسیاری از بافندگان آماتور از آکریلیک به منظور آموزش استفاده می کنند. اگرچه در مورد استفاده از آن دیدگاههای منفی وجود دارد، ثابت ماندن رنگ و قیمت پائین باعث شده این پارچه در بازار بافندگی جایگاه ویژه ای داشته باشند.

کشورهای تولیدکننده پارچه آکریلیک:

 

چین بزرگترین تولیدکننده پارچه آکریلیک در جهان است. این کشور بیش از 30 درصد پارچه و پوشاک آکریلیک دنیا را تولید می کند و همچنین بزرگترین بازار برای پوشاک آکریلیک را دارد. بازار آکریلیک و تولید آن در چین به سرعت در حال رشد است، اما بازار آمریکای جنوبی سریعترین رشد را دارد.

با گسترش بازارهای آسیایی مثل هند و اندونزی، تولید آکریلیک در چین و سایر کشورها به رشد خود ادامه خواهد داد. درحالیکه چین بزرگترین تولیدکننده آکریلیک در جهان است، اما لغب بزرگترین تولیدکننده پارچه آکریلیک در جهان مربوط به یک شرکت هندی به نام Aksa Akrilik Kimya Sanayii AŞ است. رتبه بعدی بزرگترین شرکت تولیدکننده آکریلیک نیز هند است و شرکت چینی به نام Dralon در مقام سوم قرار دارد.

قیمت پارچه آکریلیک:

مثل سایر پارچه مصنوعی، جذابیت آکریلیک قیمت پایین آن می باشد. این قیمت پائین به محصولات نهائی منتقل می شود و مصرف کننده نهائی از قیمت پایین این منسوجات در مقایسه با پارچه طبیعی بهره مند می شود.

انواع مختلف پارچه اکریلیک:

چهار نوع پارچه آکریلیک وجود دارد:

1. آکریلیک: این نوع آکریلیک باید دارای حداقل 85 درصد اکریلونیتریل خالص باشد.
2. مدآکریلیک: این نوع از آکریلیک دارای بخشی از اکریلونیتریل است، اما طیفی از سایر پلیمرها همچنین در تولید آن مورد استفاده قرار گرفته است. برای مثال، مدآکریلیک دارای مقدار زیادی وینیلیدین کلراید است که قابلیت لختی به پارچه می دهد و شانس چروک شدن را کاهش می دهد، همچنین این پارچه نسبت به آکریلیک معمولی دوام بالاتری دارند.

این نوع پارچه در برابر گلوله شدن مقاوم است و در برابر فرسایش بهتر از پارچه آکریلیک هستند. بعلاوه، مدآکریلیک قابل اشتعال نیست درحالیکه آکریلیک معمولی بسیار اشتعال پذیر است. درنهایت، مدآکریلیک شکل خود را بهتر از پارچه آکریلیک نگه می دارد.

1. نیتریل: برخلاف پارچه آکریلیک، که اغلب از اکریلونیتریل تشکیل شده است، نیتریل اساساً از وینیلیدین دی نیتریل تشکیل شده است. درحالیکه نیتریل از سال 1960 در آمریکا تولید نمی شود، هنوز هم در بازار آسیا به تولید خود ادامه داده است. از آنجائیکه نیتریل را نمی توان براحتی رنگ کرد هیچ وقت به محبوبیت بالایی نرسید، بنابراین، به طور عمده تولید نمی شود.
2. لستریل: لستریل فرم الاستیک آکریلیک است که از ترکیب موادی به نام دیان با اکریلونیتریل تهیه می شود. این پارچه دارای کاربردهای مشابه آکریلیک است که در آن الاستیسیته بالاتری نیاز است.

اثرات زیست محیطی آکریلیک:

از آنجائیکه پارچه آکریلیک زیست تخریب پذیر نیست، اثرات محیطی آن منفی است. همچنین، مراحل تولید استفاده شده برای ساختن پارچه آکریلیک برای نیروی کار زیانبار است و اکوسیستم را تحت تأثیر قرار می دهد.

فرآیند تولید آکریلیک ناپایدار است و در صورت رعایت نشدن موارد حفاظتی امکان انفجار زیاد است. طیف گسترده ای از مواد سمی در تولید پارچه آکریلیک به کار برده می شود و اگر این محصولات بدرستی کنترل نشوند و دور ریز آنها به صورت صحیح انجام نشود، وارد اکوسیستم می شوند و برای حیات وحش و انسان خطراتی را ایجاد می کنند. گاز متساعد شده در مراحل تولید آکریلیک نیز بسیار سمی بوده و نیاز به فیلتر شدن دارد.

برخلاف پلی استر و دیگر پارچه مصنوعی، بازیافت آکریلیک ممکن نیست، یعنی هیچ راهکار کارآمد برای دور انداختن لباس های تهیه شده از آکریلیک وجود ندارد. آکریلیک زیست تخریب پذیر نیست، بنابراین برای صدها سال در طبیعت باقی می ماند.

اجزای کوچک این پارچه با شستشو وارد آب می شوند و آب آشامیدنی و محیط زیست را سمی می کنند. این میکروفایورها در مناطق شهری با تراکم جمعیت بالا که با خطر کمبود آب آشامیدنی روبرو هستند منجر به آلودگی شدید آب می شود.

برای مثال یک دانشمند بریتانیایی اخیراً به این نتیجه رسید که شستن یک سری لباس با پارچه مصنوعی می تواند 700000 میکروفایور وارد آب کند و این ذرات سپس وارد ذخایر آب می شوند، که درنهایت منجر به بحران تجمع پلاستیک در اقیانوس ها خواهد شد.

بعلاوه، اکریلونیتریل این قابلیت را دارد تا اوزون تولید کند که به گیاهان آسیب می زند و بازدهی آنها را کاهش می دهد. مشخص نیست، تولید پارچه آکریلیک تا چه میزان چنین آلودگی هایی در پی داشته باشد.

مثل سایر پارچه مصنوعی آکریلیک از مشتقات نفتی است. درنتیجه، تولید آن منجر به استفاده بیشتر از سوخت های فسیلی می شود که می توانست برای تولید انرژی مورد استفاده قرار بگیرد.

ریسک سلامتی آکریلیک:

علاوه بر آسیب های محیطی، آکریلیک می تواند برای سلامت انسان مضر باشد. در اوایل 1979، سازمان EPA گزارش کرد که مونومرهای باقیمانده در این پارچه می تواند سرطانزا باشد. همچنین این ادعا توسط سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری در آمریکا تأیید شد و بیان شد با هر بار برخورد پوست با این مواد شانس ابتلا به سرطان افزایش می یابد.

آکریلیک به خودی خود اشتعال زا است، یعنی باید با مواد ضد اشتعال ترکیب شود وگرنه پوشیدن آن خطرناک است. این مواد سمی ترکیبات آلی فسفر هستند و از طریق پوست وارد بدن می شوند.این مواد منجر به تجمع باکتری می شوند که مشکلات پوستی ایجاد می کند.

پارچه بامبو چیست و چه کاربردی دارد ؟

واژه پارچه بامبو به طور گسترده به منسوجاتی که از گیاه بامبو تهیه شده اند اطلاق می شود. پارچه های تهیه شده از بامبو قدمت هزاران ساله دارند، اما به تازگی تولید این محصول به حالت بهینه درآمده است.

برخی از انواع بامبو از نظر زیست محیطی پایدار هستند درحالیکه برخی دیگر برای محیط زیست یا کارگرانی که آنها را تولید می کنند مضر محسوب می شوند. برای اینکه مطمئن شوید پارچه بامبوی درستی را انتخاب کرده اید، مهم است که بیشتر در مورد صنعت نساجی پیرآمون آن بدانید.

مراحل تولید پارچه بامبو:

بسته به نوع پارچه ای که تهیه می شود، منسوجات بامبو می تواند از روش های مختلفی تولید شود. بخش عمده پارچه بامبو در دنیا بامبو ویسکوز است که اگرچه تولید آن ساده است اما به محیط زیست آسیب وارد می کند و محیط کاری ناایمنی را برای کارگران ایجاد می کند.

ویسکوز واژه ای است که به هر پارچه ای که با استفاده از روش ویسکوز که در اوایل قرن بیستم توسعه داده شد گفته می شود. این نوع از پارچه از جدیدترین نسخه های ریون است، که یک پارچه نیمه مصنوعی است که در ابتدا برای آنکه جایگزین ابریشم شود بوجود آمد.

فرآیند تولید ریون ویسکوز طولانی و پیچیده است و پسماند زیادی دارد. هر نوع پارچه ای که از سلولز درختان تهیه می شود پسماند زیادی بر جای می گذارد. اما این پسماند را می توان به طور پایداری کنترل کرد، البته وقتی که فرآیند تولید درستی اتخاذ شده باشد. پسماند حاصل از تولید ریون ویسکوز دارای ماده آلاینده سولفید کربن است که یک ماده شیمیایی مضر است و تأثیرات منفی بر سلامت افراد دارد.

تولید ریون ویسکوز با استخراج سلولز از داخل چوب شروع می شود. چوب به قطعات کوچک شکسته می شود و با کمک حلال های شیمیایی سلولز آن استخراج می شود. فرآیندهای مختفی برای ساخت ریون ویسکوز مورد استفاده قرار می گیرند و تقریباً همه آنها شامل استفاده از مواد شیمیایی مضر مثل سود سوزآور هستند.

برای تولید پارچه قابل پوشیدن، سلولز استخراج شده به شکل ورقه های تبدیل می شوند، در معرض سولفید کربن قرار می گیرند و فیلتر می شوند. سپس وارد تارساز می شوند، که سلولز را به صورت رشته ای تبدیل می کند. این رشته ها سپس وارد سولفوریک اسید می شوند و این مفتول ها سپس تبدیل به نخی می شوند که قابلیت تبدیل به پارچه بافته شده را دارند.

سلولز بامبو می تواند توسط یک فرآیند تولید دارای زنجیره بسته صورت بگیرد. برخلاف فرآیندی تولید ریون ویسکوز، در تولید زنجیره بسته ریون ساختار سلولز به صورت شیمیایی تغییر نمی یابد، که منجر به تولید پارچه های ارگانیک می شود. درحالیکه حلال ریون ویسکوز سنتی به صورت پسماند وارد محیط زیست می شود، حلال در این روش قابل استفاده مجدد است، که به طور گسترده اثرات زیست محیطی آن را کاهش می دهد.

در تولید پارچه بامبو باکیفیت سلولز استخراج نمی شود. به جای آن، یک آنزیم طبیعی بر روی الیاف بامبو شکسته شده ریخته می شود و این الیاف سپس شسته و به شکل نخ در می آیند. این نخ ها معمولاً دارای ساختار ابریشمی هستند و به آن لینن بامبو نیز گفته می شود.

 پارچه تولید شده با این روش، برای محیط زیست مضر نبوده و دوام بالاتری خواهد داشت. اگرچه، این روش تولید پارچه بامبو اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرد. برای اطمینان از خرید پارچه بامبو باکیفیت، از عدم استفاده از مواد شیمیایی مضر در تولید آن مطمئن شوید.

کاربرد پارچه بامبو:

 

درحالت کلی، این نوع از پارچه دارای کاربردهایی مشابه نخ است. برخی از مصرف کنندگان ممکن است بدلیل ویژگی های مفید آن را به نخ ترجیح دهند.

برای مثال، پارچه بامبو قابلیت تنفس پذیری بالایی دارد و همچنین کشسانی بیشتری از نخ دارد. تبدیل آن به پارچه تراکم بالا ساده است و منسوجات حاصل نازکتر از مورد مشابه نخی آن است درحالیکه همچنان قابلیت کشسانی مشابه و یا حتی بالاتری دارند.

پارچه بامبو در ملحفه، پتو، حوله، حوله دستی و غیره کاربرد دارد. بدلیل نرمی و دوام، به طور گسترده در تهیه لباس مورد استفاده قرار می گیرد. لباس زیرهای تهیه شده از این پارچه بسیار محبوب هستند و جوراب، تی شرت و لباس های دیگر که به طور مستقیم در تماس با پوست هستند با این پارچه دوخته می شوند.

برخی از مصرف کنندگان این پارچه را بدلیل خواص ضدباکتریایی برای لباس خواب استفاده می کنند. اگرچه، مطالعات نشان می دهد که ویژگی ضدباکتریایی این پارچه فقط در بامبو خام وجود دارد و پس از تبدیل آن به لباس این ویژگی از بین می رود.

مهم است بدانید که تنها پارچه بامبو تهیه شده از الیافی که به صورت مکانیکی تولید شده اند دارای ویژگی هایی هستند که مورد پسند مصرف کنندگان می باشد. ریون بامبو و پارچه های نیمه مصنوعی مشابه به اندازه نمونه تولید شده طبق دستورالعمل واقعی آن نرم و کشسان نیستند و همچنین دارای خواص ضدباکتریایی نیز نخواهند بود.

کشورهای تولید کننده پارچه بامبو:

پارچه بامبو هزاران سال است که در شرق آسیا تولید می شود. برای مثال، این پارچه در فرهنگ های هند و چین قدمت بالایی دارند و فستیوال های پارچه بامبو همچنان در روستاهای هند برگزار می شود.

پایداری محیط زیستی پرورش این چوب منجر به تولید بامبو در سراسر جهان شده است. تولید این چوب در غرب مثل آمریکا و اروپا محبوبیت بیشتری دارد زیرا امکان رشد آن در شرایط آب و هوایی مختلف وجود دارد. درنتیجه، تقریباً هر کشور درحال توسعه یا توسعه یافته در جهان حداقل برخی از انواع پاچه بامبو را تولید یا صادر می کند.

اگرچه، بزرگترین تولید کننده این گیاه چین است. از جهاتی این حقیقت اقتصادی طبیعی است؛ با این همه، بامبو جزئی از فرهنگ چین محسوب می شده و همواره یک ماده مورد علاقه برای تولید منسوجات در این منطقه بوده است.

البته محبوبیت تولید پارچه بامبو دارای یک بخش تاریک نیز می باشد. از اواخر دهه 1970، چین بدلیل استانداردهای پائین محیط زیستی و موارد متعدد نقض حقوق مصرف کنندگان در بین شرکت های نساجی دنیا محبوب شد. همه بر این باور بودند که تولید منسوجات و محصولات مصرفی چین از هر نوعی که باشد ارزانترین است، این باور باعث شد بسیاری از تولید کنندگان پارچه بامبو برای رفع نیازهای تولیدی خود به این کشور مراجعه کنند. از آنجائیکه شرکت های چینی به مبحث پایداری و تولید اخلاقی پایبند نیستند تولید این محصول در چین همراه با ریسک های زیست محیطی همراه است اما قیمت پارچه بامبو در این کشور بشدت پائین است.

دیگر تولیدکنندگان عمده این پارچه هند، پاکستان و اندونزی است. درحالیکه بخش عمده این محصول در آمریکا نیز تولید می شود اغلب تولید صرف مصرف داخلی می شود و صادر نمی شود.

قیمت پارچه بامبو:

ویسکوز یا پارچه های نیمه مصنوعی که از این نوع چوب تهیه شده اند به طور کلی از نخ ارزانتر است. در برخی موارد، این کاهش قیمت به مصرف کنندگان منتقل می شود. پارچه بامبو واقعی که با روش مکانیکی تولید شده اند از نخ گرانتر هستند، اما از نخ های لاکچری مثل پنبه مصری پیما و سوپیما ارزانتر است.

انواع مختلف پارچه بامبو:

سه نوع پارچه بامبو وجود دارد که شامل:

• ویسکوز بامبو: این نوع از بامبو شبیه به سایر انواع ویسکوز است. تنها دلیل استفاده بامبو در تولید این پارچه به جای نوعی دیگر از چوب کاهش هزینه های تولید است. مزایای این الیاف در این پارچه ویسکوز وجود ندارد و مصرف کنندگان باید نسبت به تفاوت مراحل تولید این پارچه با پارچه بامبو واقعی آگاه باشند.
• بامبو لیوسل: این نوع از پارچه شبیه ویسکوز است، اما دارای روش تولید زنجیره بسته است. بعلاوه، ساختار شیمیایی سلولز مصرفی در طول فرآیند تغییر نمی کند، بنابراین فوایدی این گیاه را که در روش تولید مکانیکی وجود دارد را حفظ می کند.
• الیاف بامبو مکانیکی تولید شده: این نوع از پارچه را می توان نمونه واقعی پارچه بامبو دانست. تولید آن گران و زمانبر است، اما فوایدی دارد که در پارچه بامبوی تولید شده از سایر روش ها وجود ندارد. این نوع از پاچه قوی، بادوام و نرم است.

اثرا زیست محیطی بامبو:

اغلب بامبو به عنوان یک پارچه دوستدار محیط زیست شناخته می شود و از جهاتی این باور درست است. برای مثال، پرورش بامبو ساده است؛ سریع رشد می کند و در محیط های نامناسب رشد گیاه نیز بخوبی رشد می کند. درنتیجه، اثرات زیست محیطی بامبو به شدت در تئوری کم است و البته پایداری آن بستگی به روش تولید پایدار تولیدکنندگان دارد.

تقاضا برای بامبو تولیدکنندگان چینی را برآن داشته که جنگل ها را برای کاشت آن نابود کنند، که عملاً مزایای زیست محیطی آن را از بین برد. در اواخر 1990، قانون Chinese Communist Party این روش را ممنوع کرد.

برخلاف سلولز سایر درختان که برای تولید ریون ویسکوز استفاده می شود، سلولز بامبو برای فرآیند تولید زنجیره بسته مناسب است. درنتیجه، پارچه های مشابه لیوسل را می توان با بامبو تولید کرد و فرآیند تولید لیوسل هیچ پسماند سمی ندارد.

اگرچه، بخش عمده پارچه بامبو ریون است، یعنی تولید آن صدماتی به محیط زیست وارد می کند. مهم است بدانید که الیاف بامبو واقعی را می توان از روش هایی که برای محیط زیست مضر نیستند تولید کرد. اگر می خواهید از مزایای مورد ستایش این پارچه بهره مند شوید، باید از ویسکوز بامبو پرهیز کنید و الیاف اصل یا لیوسل بخرید.

فروشگاه اینترنتی شهرپارچه، بزرگترین پارچه فروشی آنلاین ایران با تنوع بالای محصولات در کنار شما است. شما می توانید به صورت آنلاین فرآیند خرید پارچه خود را دنبال کنید و محصول را درب منزل خود تحویل بگیرید

پارچه دمشقی (Damask) - از تاریخچه تا استفاده

پارچه دمشقی (Damask) نامش را از مکانی که این پارچه در ابتدا در آن تولید شده گرفته است. این پارچه بخاطر طرح های پیچیده، وارون پذیر و پر زرق و برقی شهرت دارد. امروزه، امکان تهیه طرح های خیره کننده دمشقی با استفاده از دستگاه های بافندگی مدرن وجود دارد. در گذشته، پارچه دمشقی از ابریشم، نخ، یا پشم تهیه می شد اما در حال حاضر پارچه دمشقی مصنوعی نیز در دسترس است.

تاریخچه پارچه دمشقی:

اولین شواهد اشاره به پارچه دمشقی در غرب مربوط به قرن 14 در فرانسه می باشد. در آن زمان، جوامع فرانسه و ایتالیای مدرن تاجران بودند، بنابراین بیشتر پارچه ها توسط تاجران فرانسوی بررسی می شد.

مشخص نیست مردم خاورمیانه از چه زمانی شروع به بافت پارچه دمشقی کردند، اما مورخین اعلام کردند که پارچه دمشقی، حریر، توییل، تاپستری و لاپستری پنج مورد از پارچه های مهم در زمان بیزانس و عرب ها محسوب می شدند. سپس، محبوبیت آن کاهش یافت البته به جزء اسپانیا که در قرن 15 محل زندگی مسلمان ها شد.

درحالیکه ابریشم یکی از محبوب ترین مواد تولید پارچه دمشقی در دوره رنوسانس و روشنفکری بود، بافندگان هنوز هم از پشم و نخ برای تولید پارچه دمشقی استفاده می کردند. در غرب اروپا، کرم ابریشم آسیا بسیار دور از دسترس بود، بنابراین پارچه دمشق ابریشمی یک محصول لاکچری محسوب می شد.

پارچه دمشق کنونی:

امروزه، پارچه دمشقی بخشی از ابهت خود را از دست داده است زیرا مقدار آن افزایش و قیمت آن کاهش یافته است. به ویژه پس از ورود الیاف برپایه پتروشیمی در قرن 20، الیاف دمشقی در حال حاضر بسیار ارزان شده است. اختراع دستگاه بافندگی ژاکارد کامپیوتری امکان اتوماتیک شدن بافت دمشقی را فرآهم کرد که منجر به کاهش قیمت و افزایش دسترسی هر چه بیشتر به این پارچه شد.

این امکان وجود دارد که پارچه دمشقی هرگز به محبوبیت سابق نرسد، اما طرح های پیچیده در پارچه های دمشقی جزء صنایع دستی بسیاری از جوامع در تاریخ محسوب می شود. بشر به تولید این پارچه ادامه داد زیرا آن را یک بخش اساسی از هنر پیچیده و فرهنگ خود می دانست.

پارچه دمشقی در مقابل زربافت:

پارچه دمشقی و زربافت با اینکه کارکرد مشابهی دارند اما به طریق متفاوتی بافته می شوند. پارچه زربافت از چندین نخ رنگی که با هم بافته می شوند تهیه می شود ولی دمشقی از یک رنگ نخ تهیه شده است.

در نحوه بافت نیز تفاوت هایی وجود دارد؛ بافت پارچه زربافت گشادتر است، که منجر به تولید پارچه ای می شود که نسبت به فرسایش مستعد است ولی پارچه دمشقی دوام بالاتری دارد زیرا تک رنگ است.

تهیه پارچه دمشقی:

در گذشته، تهیه پارچه دمشقی با استفاده از دستگاههای بافندگی غیراتوماتیک مشکل بود و بافت آن هفته ها زمان می برد. با اختراع دستگاه ژاکارد بافت این پارچه به مراتب ساده شد  و در حال حاضر نیز با ورود ژاکارهای کامپیوتری بافت آن از هر زمانی ساده تر شده است.

بافت قدیمی:

به هر سری از تار و پودها یک فیلینگ گفته می شود و یک پارچه دمشقی ممکن است از یک یا تعداد بیشتری فیلینگ تهیه شده باشد. اطلس و ساتن ممکن است از بیش از 9 فیلینگ تهیه می شوند.

ژاکارد کامپیوتری:

ژاکارد مدرن نیز شبیه ژاکارد سنتی بافته می شود، اما به جای انسان، ربات ها کار را انجام می دهند. این دستگاهها کار هزاران بافنده را انجام می دهند و به ما اجازه استفاده از این پارچه زیبا را می دهند، درحالیکه در گذشته فقط عده خاصی به آن دسترسی داشتند.

کاربرد پارچه دمشقی:

می توان با اطمینان گفت که مهم ترین کاربرد پارچه دمشقی در دکوراسیون داخلی است، اما در لباس و اکسسوری ها نیز استفاده می شوند. در زیر به برخی از کاربردهای اصلی آن می پردازیم:

• لباس: به دلیل محکم بودن این پارچه برای تهیه لباس های روزانه مناسب نیستد. اختراع الیاف مصنوعی اجازه تولید پارچه دمشقی لطیف تر و جذبتر را می دهد، اما کاربرد اصلی پارچه دمشقی در مد در تهیه لباس رسمی، ژاکت و دیگر لباس های شق و رق که طوری طراحی شده اند که نسبت به عبور هوا مقاومت داشته باشند به کار می رود.
• پارچه دمشقی در اکسسوری:

شال، کیف دستی و چمدان از دیگر کاربردهای رایج پارچه دمشقی است. در اکسسوری هایی که به طور مستقیم با پوست در ارتباط هستند، الیاف نرمتری مثل ابریشم مورد استفاده قرار می گیرند اما الیاف مصنوعی به طور گسترده برای تهیه کیف و موارد این چنینی به کار می روند.

• پارچه دمشقی در دکور:

این پارچه در تهیه پرده، قالیچه و رومبلی و موارد دیگر کاربرد دارد. رومبلی رایج ترین کاربرد پارچه دمشقی است؛ کاربرد این پارچه در تهیه پرده نیز بسیار رایج است و بعضاً می توان قالیچه های تهیه شده از پارچه های دمشقی را دید.

• پارچه دمشقی قلابی:

طرح های پارچه دمشقی بسیار زیبا است به همین دلیل این طرح ها در محصولات دیگر هم دیده می شوند. مثلاً کاغذدیواری یکی از محصولاتی است که از این گونه طرح ها بسیار استقبال می کند. همچنین می توان در قاب های پلاستیکی عینک، چمدان گوشی و غیره نمونه این طرح های زیبا را یافت.

پارچه دمشقی در چه کشورهایی تولید می شود:

بسته به نوع پارچه، بزرگترین تولیدکننده می تواند یکی از کشورهای زیر باشد:

بزرگترین تولید کننه ابریشم:

مثل همیشه، هند یکی از بزرگترین تولیدکنندگان ابریشم است. چین همچنین صادرات ابریشم دارد اما هند بدلیل باغهای فراوان توت و نژاد کرم ابریشم بازیگردان این صحنه است.

بزرگترین تولید کننده پشم:

استرالیا با داشتن تعداد دام بسیار بالا بزرگترین تولید کننده پشم در جهان است. بیشتر پارچه دمشقی تهیه شده از پشم محصول استرالیا است.

بزرگترین تولیدکننده نخ:

هند در حال حاضر بزرگترین تولیدکننده نخ است. این احتمال وجود دارد که با گسترش اقتصاد و سفارشات چین، هند همچنان موقعیت خود را حفظ کند.

بزرگترین تولید کننده الیاف صنعتی:

چین بزرگترین تولیدکننده الیاف مصنوعی است، بنابراین این کشور بزرگترین تولیدکننده منسوجات مصنوعی و از جمله دمشقی مصنوعی خواهد بود.

قیمت پارچه دمشقی:

قیمت این پارچه به موارد زیر بستگی دارد:

مواد اولیه مورد استفاده: قیمت ابریشم بالاتر از نخ است و پنبه از پلی استر گرانتر است. پارچه های ارگانیک و طبیعی گرانتر هستند، اما این نوع از پارچه ها احساس بهتری از نظر راحتی  و ظاهر دارند و از طرف دیگر برای محایط زیست مضر نیستند.

تعداد فیلینگ: دمشقی تک نخ ارزانتر از چند نخ یا رنگی است.

کیفیت محصول: برخی همچنان معتقد هستند که پارچه دمشقی بافته شده با دست همیشه از نوع ماشینی آن بهتر است. پارچه دمشقی سنتی گران هستند و با افزایش توانایی و هنر بافنده قیمت نیز افزایش می یابد.

انواع مختلف پارچه دمشقی:

1. دمشقی ابریشمی: متخصصان صنعت نساجی هنوز هم دمشقی ابریشمی را به عنوان پارچه دمشقی اصل می شناسند، برای قرن ها ابریشم تنها متریال برای بافت این پارچه بوده است. ابریشم بسیار نرم بوده و کیفیت بالایی دارد و به همین دلیل بالاترین قیمت را نسبت به سایر موارد دارد.
2. دمشقی مصنوعی: ممکن است برای بسیاری قابل قبول نباشد، اما دمشقی مصنوعی نیز در حال حاضر در کنار دمشقی های حاصل از الیاف طبیعی تولید می شود.
3. دمشقی نخی: بافندگان شرقی در ابتدا تلاش می کردند که دمشقی را با نخ تولید کنند، اما هرگز نتوانستند محبوبیت دمشقی ابریشمی را بدست آورند.
4. دمشقی پشمی: دمشقی پشمی نیز مانند نخی دوباره پس از قرنها توجهات دنیای مد را به خود جلب کرده است.
5. دمشقی توییل: این نوع دمشقی را می توان با هر یک از متریال های ذکرشده در بالا تهیه کرد، و تنها تفاوت در طراحی پارچه است.

تأثیر پارچا دمشقی بر محیط زیست:

از آنجائیکه دمشقی یک طرح است و الیاف نیست، تنها تأثیر مستقیم بر محیط زیست مربوط به فرآیند بافت می شود. پس از آنکه پارچه دمشقی کامل شد، تحت فرآیندهای مختلف دیگری قرار می گیرد.  در هر یک از این مراحل انتخاب تولیدکننده تعیین کننده میزان خسارت بر محیط زیست است.

اثرات زیست محیطی الیاف طبیعی:

پارچه های طبیعی کمترین اثرات زیست محیطی را دارند. در بین سه الیاف طبیعی که در تهیه دمشقی به کار می روند، پنبه آلودگی بیشتری تولید می کند. تولید پنبه مواد سمی وارد محیط می کند که محیط زیست سایرگیاهان حیوانات و انسانها را به خطر می اندازد.

ابریشم و پشم اثرات زیستی منفی ندارند. این امکان وجود دارد که حیوانات تولیدکننده پشم را در شرایط ضعیف نگهداری شوند، که در بسیاری از موارد این گونه است، البته تولیدکنندگان بسیاری نیز رفتار مناسبی با این حیوانات دارند. اگرچه تولید الیاف حیوانی پایدار و ارگانیک رو به رشد است. در مورد تولید ابریشم تنها نگرانی مربوط به کرم ابریشم است که برای هزاران سال در هند و سراسر جهان پایدار مانده است.

اثرات زیست محیطی الیاف مصنوعی:

اگرچه می توان این اثرات را کاهش داد اما نمی توان به طور کامل اثرات زیست محیطی الیاف مصنوعی را کاهش داد. اولین بار که مواد نفتی در منسوجات به کار رفت، هیچ کسی نسبت به تأثیرات آن آگاهی نداشت. امروزه، ما کوههایی از پلاستیک در دریا داریم و در این بحبوحه در مورد تغییرات اقلیمی نگران هستیم انگار کسی راجع به این ها فکر نکرده بود.

تأثیر فرآیندهای تولید:

پس از تولید نخ مورد نظر برای تولید پارچه دمشقی، انتخاب تولید کننده می تواند بشدت تأثیرات زیست محیطی را تغییر دهد. استفاده از رنگ های سمی، مواد ضد آتش و دیگر موارد می تواند منجر به آلودگی خاک، آب و غیره شود.

خرید اینترنتی پارچه

فروشگاه اینترنتی شهرپارچه، امکان خرید اینترنتی پارچه را برای شما فراهم کرده است. انواع مختلفی از پارچه با بهترین کیفیت برای شما فراهم آماده است و شما به راحتی می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین ثبت نمایید. شهرپارچه بزرگترین مرکز پارچه فروشی آنلاین کشور می باشد که با تنوع بی نظیر و امکانات فراوان آماده خدمت رسانی به شما است